Reactie op internetconsultatie

6-11-2016

Vandaag gereageerd via internet op

Vraag 1 van 2

Wat vindt u van de wijze waarop de geleidelijke verwezenlijking van algemene toegankelijkheid en eenvoudige voorzieningen zijn verwoord?

 

Reactie:

Ook al willen wij kleine ondernemers (hoge) kosten besparen (wat begrijpelijk is) laten we niet vergeten voor wie dit besluit geschreven is;  voor de gehandicapten. Ervan uitgaande dat het bedoeld is om de participatie van hen te bevorderen. Het komt nog teveel voor dat zij niet zelfstandig en op gelijkwaardige wijze kunnen deelnemen. Dat wil ik heel graag en dat mag ik ook want het is een mensenrecht.

Dit besluit bewerkstelligt dat gehandicapten er juist in worden tegengewerkt door de keuze van woorden. Dat juist de verantwoordelijken een gemakkelijke smoes krijgen om niet aan toegankelijkheid mee te werken. Ze worden er met dit besluit niet toe gestimuleerd.

Het is integrale toegankelijkheid (ITS) dat tot gelijke behandeling leid en niet algemene toegankelijkheid (klinkt vaag). Met dit besluit moeten we dus streven naar ITS minimaal. Dat zit een eenvoudige voorziening niet in de weg want een plankje hoeft heus niet zo duur te zijn als het maar geschikt is en veilig (volgens de normen) geplaatst is en het doel dient waar het voor bestemd is.

 

Verder verwijzen wij naar de uitleg hieronder voor de strekking van de reactie.

De tekst hieronder is de strekking van onze reactie op https://www.internetconsultatie.nl/toegankelijkheid 

waarmee de overheid ons vraagt om te reageren op het concept besluit toegankelijkheid voor personen met een handicap of chronische ziekte.

Geschreven met onze slogan ‘Bevorder integrale toegankelijkheid (Bit) eer gij begint’ in het achterhoofd.

 

Voor wie is dit besluit eigenlijk geschreven? Het geeft de indruk dat het bestemd is om degene tot wie het verbod van onderscheid zich richt, aan te moedigen om gehandicapten te blijven discrimineren. Maar het besluit wordt toch aangehaald als: ‘Besluit toegankelijkheid voor personen met een handicap of chronische ziekte’?

 

In Artikel 1 toegevoegd

 

c. degene = degene tot wie het verbod van onderscheid zich richt

 

In het besluit spreken ze over ‘Algemene toegankelijkheid’. Maar wat bereikt zou moeten worden is integrale toegankelijkheid.

 

Er staan zoveel slagen om de arm in, dat de verplichting voor degene, helemaal niet op een verplichting lijkt. Het ontslaat degene van de ambitie om gehandicapten gelijk te behandelen. De rol van degene is juist cruciaal om de gelijke behandeling van gehandicapten en chronisch zieken te bevorderen. Dit besluit zou de ambitie om gehandicapten gelijk te behandelen moeten stimuleren.

 

Wij missen ook heel erg de rol van de lokale gehandicapten organisaties. Er worden koepelorganisaties genoemd maar wie kan er beter de lokale toegankelijkheid ervaren dan de lokale ervaringsdeskundigen zelf. Zij van de werkvloer moeten voor zichzelf praten.

 

Artikel 2 is wars van de slagen om de arm daarom hieronder herschreven.

 

1. De in artikel 2a van de wet bedoelde geleidelijke verwezenlijking van de integrale toegankelijkheid houdt in dat degene in elk geval verplicht is tot het treffen van voorzieningen van eenvoudige aard en gaandeweg  en dat degene dient zorg te dragen voor de integrale toegankelijkheid die niet in strijd is met het VN-verdrag.

Indien dit, tenzij dat voor hem een onevenredige belasting vormt, dient degene in overleg met de lokale gehandicapten organisatie voor een passende voorziening te kiezen.

2. Onder een voorziening van eenvoudige aard wordt verstaan: een voorziening die op weinig ingrijpende wijze en zonder of met weinig kosten tot stand kan worden gebracht.

2. Een voorziening van eenvoudige aard blijft een voorziening waarbij het doel niet uit het oog verloren mag gaan. Het doel is gelijke behandeling van gehandicapten.  Het dient wel altijd in overleg met de lokale gehandicapten organisatie te worden geregeld waarbij best rekening mag worden gehouden met het beschikbare budget.

 

Algemene toegankelijkheid blijft integrale toegankelijkheid

 

Onevenredige belasting: de onevenredige belasting voor de gehandicapte doordat deze  niet zelfstandig en onafhankelijk haar/zijn leven kan leiden is minstens gelijk. Degene moet wel de verplichting dragen tot integrale toegankelijkheid en de lokale gehandicapten  organisatie moet daarin meedenken. Beide partijen moeten gelijk op gaan. Denken in oplossingen gaat voor op niet voldoen aan goede toegankelijkheid. 

 

Een voorziening die op weinig ingrijpende wijze en zonder of met weinig kosten tot stand kan worden gebracht??? Het signaal versturen dat toegankelijkheidsvoorzieningen weinig tot niets mogen kosten en dat ook nog eens in een wettelijk besluit die juist gelijke behandeling van gehandicapten moet bevorderen is tegenstrijdig. Voorzieningen treffen kost nou eenmaal geld (collateral damage). Maar in overleg met de lokale gehandicapten organisaties mag natuurlijk nagedacht worden over een acceptabele oplossing voor beide partijen. Denken in oplossingen gaat voor op niet voldoen aan goede toegankelijkheid.

 

 

Veel geschrapt in Artikel 3

Bij de beoordeling of sprake is van een onevenredige belasting als bedoeld in artikel 2a, eerste lid, van de wet wordt in het bijzonder rekening gehouden met:

a. de omvang, de middelen en de aard van de organisatie of onderneming;

b. de geraamde kosten;

c. het geraamde nut voor personen met een handicap of chronische ziekte in het algemeen, rekening houdend met de frequentie en de duur van het gebruik van de relevante goederen en diensten en met de frequentie en de duur van de relatie met de verkoper of dienstverlener;

d. de levensduur van de infrastructuur en de voorwerpen die voor de verlening van een dienst worden gebruikt;

e. de historische, culturele, artistieke of architectonische waarde van het roerend of onroerend goed in kwestie; en

f. de veiligheid en de uitvoerbaarheid van de voorzieningen in kwestie.

Het uitgangspunt moet zijn dat integrale toegankelijkheid vanzelfsprekend is voor gehandicapten en mag niet afhangen van welke relatie 1 individu met degene heeft.  In overleg met de lokale gehandicapten organisatie dient men er altijd samen uit te komen. In overleg kan men een passende oplossing kiezen. Maar natuurlijk mag nagedacht worden over een acceptabele oplossing voor beide partijen. Er zijn genoeg voorbeelden van oude gebouwen die toegankelijk zijn gemaakt.

Erin blijven geloven dat gelijke behandeling van gehandicapten altijd en overal geldt is een mindset. Daarbij mag niets worden uitgezonderd. Denken in oplossingen gaat voor op niet voldoen aan goede toegankelijkheid.

 

Artikel 4

 

Onze Minister monitort initiatieven en resultaten die bijdragen aan de bevordering van de algemene toegankelijkheid op de verschillende terreinen waarop de wet van toepassing is en de voorzieningen die daartoe getroffen zijn, alsmede de kosten van de daartoe getroffen voorzieningen.

Het doel van de monitoring moet zijn dat het informatie oplevert over de obstakels die gehandicapten tegenkomen tijdens het participeren zodat men ervan kan leren en dat men deze kennis gebruikt ter verbetering van de integrale toegankelijkheid.

 

Artikel 5

1. Ten behoeve van de monitoring, bedoeld  in artikel 4, vindt jaarlijks op initiatief van Onze Minister een bestuurlijk overleg plaats om richting te geven aan de aanpak van de bevordering van de integrale toegankelijkheid en om de voortgang van deze bevordering te bewaken.

2. Representatieve (ook lokale) organisaties van personen met een handicap of chronische ziekte verschaffen uit eigen beweging, of op verzoek van Onze Minister, alle informatie die nodig is voor het bestuurlijk overleg, bedoeld in het eerste lid.

 

Bevordering moet als doel hebben: de obstakels die gehandicapten tegen komen tijdens het participeren, wegnemen.

 

En verder zeggen de onderste blogs al genoeg: wij hoeven het niet te herhalen.

 

Wij staan op

https://www.supportbeurs.nl/nieuws/amvb-toegankelijkheid-onacceptabel-volgens-de-groep-wij-staan-op

 

Cailin Kuit https://cailinkuitblog.wordpress.com/2016/10/29/met-het-uitsluiten-van-gehandicapten-chronisch-zieken-schiet-de-overheid-zichzelf-in-zijn-voet/

 

Jan Troost https://troostoverleven.nl/2016/10/geen-tranen-maar-vuur-spuwde-uit-mijn-ogen/

 

Bianca Prins https://mvouithethart.blogspot.nl/2016/10/wat-is-nut.html?m=1 

 

Twitter #jekomternooitin https://twitter.com/search?q=%23jekomternooitin&src=typd

Write a comment

Comments: 0